W świadomości katolików wydarzenia z Fatimy funkcjonują jako najbardziej spektakularny i najważniejszy cud XX wieku, powiązany z przekazaniem słynnych tajemnic. Joaquim Fernandes – historyk z Uniwersytetu F. Pessoa w Porto twierdzi jednak, że jeśli wydarzenia te możemy do czegoś porównać, to najbliżej im do bliskich spotkań z UFO i jego pasażerami. W wywiadzie, który przeprowadził z nim uczony wskazuje na szereg świadczących o tym faktów i wymienia te elementy fatimskiego objawienia, które nie są powszechnie znane… ____________________ rozmawiał: Piotr Cielebiaś Joaquim Fernandes - portugalski historyk z Uniwersytetu im. Fernando Pessoa w Porto, który od ponad ćwierć wieku bada wydarzenia związane z objawieniami maryjnymi w Fatimie. W oparciu o dostęp do oryginalnych dokumentów z fatimskiego archiwum wraz z badaczką Finą d’Armada stworzył on teorię łączącą te wydarzenia ze zjawiskiem UFO. Swe wnioski zawarł w wydanych niedawno książkach takich jak „Celestial Lights”, „Heavenly Secrets” oraz „Fatima Revisited”. Rozmowia Piotr Cielebiaś. * * * * * Fatima to jedno z najsłynniejszych miejsc XX-wiecznych objawień maryjnych. W 1917 r. trójka małoletnich wizjonerów – Łucja dos Santos oraz jej kuzyni Franciszek i Hiacynta Marto (którzy niedługo potem zmarli), przez kilka miesięcy spotykali się ze świetlistą postacią, którą uznawali za Matkę Boską. Obok słynnych „Tajemnic fatimskich” i „Cudu słońca”, wydarzyło się tam wiele innych incydentów o charakterze nadprzyrodzonym. Profesorze, kiedy po raz pierwszy doszedł pan do wniosku, że objawienia w Fatimie przypominają pewnymi szczegółami zdarzenia, które współcześnie określa się jako spotkania z „UFO”? W jaki sposób doszedł pan do wniosku, że wydarzenia te były czymś znacznie dziwaczniejszym niż przyznaje Kościół Katolicki? prof. Joaquim Fernandes (fot.: archiwum prywatne) Joaquim Fernandes: Nowe spojrzenie na sprawę Fatimy zainicjowało i zainspirowało program badawczy, który trwał od 1976 do 1982 roku, kiedy opublikowaliśmy pierwszą książkę na ten temat pt. „Extraterrestrial Intervention At Fatima: The Apparitions and the UFO Phenomenon” („Pozaziemska interwencja w Fatimie: Objawienia a zjawisko UFO”). Idea rodziła się przez lata i wynikała po części z lektury prac innych autorów, takich jak Jacques Vallée czy Paul Misraki. Zasugerowali oni jako pierwsi, że wszystkie rodzaje religijnych oraz maryjnych objawień miały wiele wspólnego ze zjawiskiem znanym od XX w. jako „UFO” [skrót o angielskiego: unidentified flying object – niezidentyfikowany obiekt latający i w rzeczywistości nie wiązały się ze sferą wierzeń czy duchowości, jak się powszechnie mniema. Kwestię tą poruszałem w rozmowach z moją współpracowniczką, historykiem Finą d’Armada dochodząc do wniosku, że być może wydarzenia fatimskie z 1917 r. mogły być czymś podobnym, zinterpretowanym w unikalny sposób w ramach mentalności ówczesnych ludzi, a także realiów politycznych i światopoglądowych Portugalii po I Wojnie Światowej. W późniejszym okresie jeden z moich kolegów uzyskał szansę zbadania oryginalnych dokumentów sanktuarium w Fatimie, gromadząc do końca lat 70-tych pokaźną ilość danych. W 1982 r. pojawiła się książka, której kolejne dwa wydania szybko wyprzedano. W świetle apetytu czytelników na nowe fakty, uzyskaliśmy możliwość ponownego opracowania podstawowych części składowych naszego studium, wzbogacając je o wątki uzyskane dzięki innym przedsięwzięciom badawczym. Kwestia prawdziwej natury objawień maryjnych w Fatimie, które zostały ocenzurowane i zniekształcone przez Kościół, ujawnia zaskakujące bogactwo informacji pochodzących z niezależnych źródeł. Są one na tyle przekonujące, że pozwoliło to nam na stworzenie hipotezy łączącej objawienia z 1917 roku ze zjawiskiem UFO. Zachowanie tych niezwykłych obiektów, ich budowa oraz oddziaływanie na otoczenie zasługują na szczegółowe, kompetentne i dokładne zbadanie. Co z oryginalnymi dokumentami, które mieliście państwo możliwość zbadać? Czy dziś można w łatwy sposób dotrzeć do archiwów fatimskich? Która z zawartych tam informacji była dla pana najbardziej szokująca? Joaquim Fernandes: Najbardziej wartościowy dokument, który znajduje się w Fatimie nosi tytuł „Dochodzenie parafialne”, a sporządzony został w roku objawień (tj. w 1917) przez miejscowego księdza. Drugi to „Oficjalne przesłuchania” z roku 1923. W celach porównawczych przestudiowaliśmy także „Pamiętniki” siostry Łucji dos Santos, głównej wizjonerki, które pochodziły z lat 30-tych XX w. Ich analiza pozwoliła dodatkowo podważyć wiarygodność tzw. „Trzeciej tajemnicy fatimskiej”. Pierwsze dwa wymienione źródła nie były dostępne dla historyków do czasu, aż uzyskała do nich dostęp Fina D’Armada, podpisawszy oświadczenie związane z wykorzystaniem zawartych tam danych do swej pracy naukowej na temat objawień. Dziś najprawdopodobniej dokumenty te byłyby udostępnione każdemu uczonemu w bibliotece przy sanktuarium w Fatimie. Jak wiemy, dla katolików dokumenty te miały zawsze drugorzędną wartość, bez znaczenia dla ich wiary, gdyż wystarczała im dość naiwna opowieść identyfikująca jasną postać widzianą w Fatimie z Maryją, Matką Jezusa, żyjącą 2000 lat wcześniej. Mogę powiedzieć, że najbardziej niezwykłą relacją zawartą w oryginalnych dokumentach była obserwacja „anioła” dokonana przez 10-letnią Carolinę Carreirę – czwartą, nieznaną większości wizjonerkę z Fatimy. Znaleziono ją w „Oficjalnych przesłuchaniach”. Carolina poczuła w głowie rodzaj myślowego „apelu” ze strony istoty. Z racji kontrowersyjnej natury tego doznania, relacja Caroliny pozostała pomiędzy pokrytymi kurzem zapomnianymi anonimowymi relacjami z Fatimy, powszechnie niedostępnymi oraz odrzucanymi ze względu na ich „dziwaczność” i niezgodność z kościelną wersją. Udało nam się jednak w dostateczny sposób przeanalizować charakter relacji Careiry, o której istnieniu większość ludzi nie ma pojęcia. W czasie trwania tego procesu uzyskaliśmy spodziewane potwierdzenie naszych założeń: także w tym przypadku niezwykłe doświadczenie nie mogło zostać zmyślone i wpasowywało się w powtarzalne w przypadku Fatimy prawidłowości. Które z aspektów objawień fatimskich przypominają najbardziej swymi szczegółami historie o spotkaniach z UFO? Czy wydarzenie religijne z 1917 roku możemy określić jako masowe spotkanie z obcą, nieludzką inteligencją? Od lewej: Jacinta, Lucia i Francisco, tuż po doświadczeniu rzekomej wizji piekła (1917). Joaquim Fernandes: Ufologia to zbiór naukowych dyscyplin, które badają kompleksowy problem istnienia niezidentyfikowanych obiektów latających (UFO). W zamierzchłej przeszłości ludzie interpretowali ich obserwacje w kontekście objawień religijnych. Przez wieki gości z niebios traktowano jako istoty nadprzyrodzone (złośliwe czy dobre), anioły, demony, bogów czy istoty ze światła. W opisach zdarzeń, do których doszło w Fatimie odnajdziemy szczegóły znane ze współczesnych spotkań z niezidentyfikowanymi obiektami latającymi. Jednym z nich było „brzęczenie” przypominające odgłos wydawany przez rój pszczół, które słyszeli ludzie znajdujący się w sąsiedztwie wizjonerów, kiedy rozmawiała z nimi „Fatimska Pani”. Inne charakterystyczne elementy to obserwowane na miejscu objawień dziwaczne „chmury” i niewielkie powietrzne obiekty, które unosiły się nad ziemią i miały możliwość oddziaływania na otoczenie. Zgromadzeni na miejscu wierni wspominali także o zmianach koloru atmosfery, odczuwaniu uderzeń „fal ciepła”, obserwacji „świetlnych ramp”, które łączono z pojawianiem się Maryi nad dębem w Cova da Iria [tj. miejscem w pobliżu Fatimy, gdzie miały miejsce objawienia – przyp. autora] oraz opadach „anielskich włosów” – białej włóknistej substancji, która towarzyszy nieraz obserwacjom UFO. Najważniejszy ze wszystkich był jednak psychologiczny aspekt spotkania, a więc wejście przez troje pastuszków w zmieniony stan świadomości, co stanowi kolejny dobrze zanalizowany przez ufologię aspekt spotkania z nieznanymi obiektami. Sceptycy (tacy jak badacz zjawisk paranormalnych, Joe Nickell) uważają całe wydarzenie fatimskie za mistyfikację biorącą swój początek w bujnej wyobraźni Łucji i skutkującą wystąpieniem tam masowej histerii. W swoich książkach wymienia pan wydarzenia, które przeczą temu obrazowi. Chodzi o fizyczne ślady oraz dziwne incydenty, takie jak wyschnięcie przemoczonych ubrań pielgrzymów, przypadki nagłych uzdrowień i tym podobne. Wszystkie one zebrane razem wskazują, że w Fatimie mogło rzeczywiście wydarzyć się coś dziwnego… Lud modlący się w miejscu objawień w Cova da Iria w pobliżu miasa Fatima (1917). Joaquim Fernandes: Sceptycy mogą mieć częściowo rację, gdyż jak wspomniałem powstałe w późniejszym okresie „Pamiętniki” Łucji dos Santos nie mogą być traktowane jako oryginalne źródło dla historyków. Pozostają one jednak ciekawym przykładem tego, w jaki sposób wspomnienia mogą ulec zatarciu i zmanipulowaniu przez osoby trzecie. W przypadku wizjonerki z Fatimy, która młode lata spędziła w hiszpańskich klasztorach, w kompletnej izolacji od świata zewnętrznego i rodziny, mogli być to jej jezuiccy spowiednicy. Jednakże inne informacje uzyskane od kilkudziesięciu wyselekcjonowanych świadków, których relacje wykorzystaliśmy w książkach zdają się wskazywać na istnienie innych zjawisk, których źródło nie leży najprawdopodobniej w działalności człowieka ani w zjawiskach naturalnych. Dobrą ilustracją tej zasady jest analiza wszystkich aspektów tzw. „Cudu Słońca”, który rozegrał się 13 października 1917 roku. Jedna z hipotez roboczych poddanych eksperymentalnej weryfikacji przypisywała niektóre z fizycznych aspektów doświadczanych przez świadków z Fatimy działaniu promieniowania mikrofalowego. Do innych anomalnych elementów incydentu fatimskiego zaliczamy: - nieznaną szerzej deklarację „czwartej wizjonerki”, Caroliny Carreiry, iż podczas wspomnianego spotkania z istotą (którą uznała ona za niewielkiego „anioła”) usłyszała rodzaj myślowej komendy: „Przyjdź i odmów trzy Zdrowaś Maryjo… Przyjdź i odmów Trzy Zdrowaś Maryjo…” - liczne relacje świadków znajdujących się niedaleko miejsca „kontaktu” (tj. przebywających w sąsiedztwie doświadczających wizji pastuszków), którzy twierdzili, iż w czasie wymiany informacji między wizjonerami a „Maryją” słyszeli szum przypominający „brzęczenie pszczół”. Przypomina to aspekty dźwiękowe spotykane we współczesnych spotkaniach z UFO. - właściwości promieniowania mikrofalowego, omawiane przez McCampbella, które wyjaśniają efekt, o którym wspominali ludzie zgromadzeni w Fatimie w czasie tzw. Słonecznego cudu. Według relacji, doświadczyli oni cieplnej fali, szybkiego wysychania zmoczonych ubrań oraz innych efektów o charakterze fizjologicznym. Świadkowie z Fatimy wspominali o obserwacji „istoty”, której rzeczywisty wygląd wcale nie pasował do przedstawień Fatimskiej Madonny. Jak rzeczywiście wyglądała postać wzięta przez fatimską trójkę za Maryję? Joaquim Fernandes: W oryginalnym oświadczeniu z 1917 roku Łucja stwierdzała, że „Pani”, którą widziała wraz ze swymi kuzynami, w momencie pojawienia się ubrana była na biało. Jej szata była biało-złota, tkana i w miarę krótka, tj. nie sięgała do stóp. To nie jedyna różnica w opisie zjawy podanym przez wizjonerów a oficjalnym wizerunkiem Fatimskiej Pani. Jej rysopis podany przez dzieci nie pasował do wizerunku Maryi, jaki odnajdujemy w Kościele katolickim. Możliwe, że ówczesny proboszcz podał opis zgodny z realiami historycznymi i był święcie przekonany, że widziana istota była tą samą Maryją, którą znał z posągu. W swoich książkach twierdzi pan, że prawda o słynnych „tajemnicach fatimskich” jest dla wiernych szokująca, gdyż zostały one spreparowane przez księży „pracujących” nad objawieniem. Czy może nam pan powiedzieć, jakie motywy kierowały twórcami afery wokół Trzeciej tajemnicy fatimskiej w czasie pontyfikatu Jana Pawła II? Zwolennicy teorii spiskowych twierdzą nawet, że do dziś ukrywa się pewną część tajemnic z orędzia Madonny. Joaquim Fernandes: Tak zwaną „Trzecią tajemnicę” należy rozważyć w ramach warunków historycznych i kulturowych, z jakimi zetknęła się podczas „kwarantanny” w Hiszpanii młoda zakonnica, Łucja dos Santos a także wpływu, jaki mieli na nią jej spowiednicy – jezuici. Za pontyfikatu Jana Pawła II doszło do intensyfikacji kultu maryjnego, który na terenach śródziemnomorskich miał mocne korzenie, sięgające jeszcze czasów prehistorycznych, kiedy czczono Wielką boginię – Matkę. Kościół wykorzystał je i połączył ze swymi naukami i teologicznymi argumentami. W 1921 r. kontrolę nad sprawą cudu w Fatimie przejął biskup Leirii, faworyzując jego katolicką wersję. Myślę, że ultrakatolicy i fundamentaliści nadal będą wierzyć w teorię konspiracyjną o Trzeciej tajemnicy fatimskiej, a nawet istnieniu „czwartej”. Sprawę tą należy postrzegać nie dosłownie, ale poprzez pryzmat warunków kulturalnych i politycznych, w których funkcjonowała jedyna wizjonerka, która pozostała przy życiu - Łucja. Cała reszta to jedynie czysta spekulacja, w pełni ukształtowana latach 40-tych, kiedy narodził się podział na trzy „Tajemnice fatimskie”. Centralną część opowieści o wydarzeniach w Fatimie stanowi tzw. Cud słońca. W swej książce podaje pan relacje naocznych świadków tego wydarzenia będących ludźmi, którym daleko było do dewocji i ulegania masowej histerii. Czy rzeczywiście mogli oni obserwować manewry latającego obiektu? Artystyczna i niezgodna ze stanem faktycznym wizja objawień w Fatimie (autor nieznany) Joaquim Fernandes: Dobry opis tego zdarzenia sporządził prawnik José Proença de Almeida Garrett, który był naocznym świadkiem wydarzeń, jakie miały miejsce 13 października 1917 r.: „Chwilę przedtem ‘Słońce’ przebiło się zza gęstej powłoki chmur. W innych przypadkach zostałoby przez nie z pewnością zasłonięte, jednak teraz świeciło jasno i intensywnie. I ja zwróciłem na nie uwagę, bowiem niczym magnes skupiało ono wzrok wszystkich obecnych. Dostrzegłem wtedy, że przypomina ono dysk o bardzo wyraźnej obwódce, świetlisty, jednak nie rażący w oczy. Porównanie do metalicznego ciemnego dysku, jakie często słyszy się w Fatimie, nie jest według mnie poprawne. Kolor obiektu był bardziej czysty, bogaty i żywiołowy, opalizował niczym perła. Nie przypominało też widocznego na czystym niebie księżyca, bowiem można było poczuć, że to ‘żywa gwiazda’. Nie było koliste, jak księżyc. Wyglądało raczej jak ‘wrzeciono’ wycięte z macicy perłowej. Nie jest to tanie poetyckie porównanie - tak to właśnie widziałem. Nie można tego także uznać za Słońce (którego wówczas nie było widać). Ciekawe jest to, że każdy mógł wpatrywać się w źródło światła, domniemaną gwiazdę i czuć bijące od niej ciepło, nie uszkadzając sobie oczu.” Myślę, że wszystkie osoby zainteresowane opowieściami o UFO – fikcyjnymi czy nie – z łatwością rozpoznają te cechy, jako klasyczne zachowanie niezidentyfikowanego obiektu. I z pewnością nie była to nasza dzienna gwiazda. Jak na pana publikacje zareagowali katolicy? Czy spotkał się pan z negatywnymi reakcjami ze strony portugalskich duchownych? Przeciętny wierny może pomyśleć, że profanuje pan jedno z najświętszych dla katolików miejsc, przypisując Maryi nowe pochodzenie, jako istocie z „latającego spodka”. Czy poglądy miały wpływ na pańską karierę akademicką? Joaquim Fernandes: Większość reakcji ze strony katolików miała i ma charakter emocjonalny i nie zawiera żadnych poważnych czy racjonalnych argumentów. Nie jest łatwo rozpocząć z nimi dyskusję na poziomie, dlatego, że większość najbardziej zagorzałych wiernych nie zapoznała się nigdy z najważniejszymi faktami. A my przecież tego nie wymyśliliśmy – wszystkie te informacje znajdowały się w oryginalnych fatimskich dokumentach. Nie stwierdziliśmy także, że Maryja Dziewica przybyła z latającego spodka. Moja praca w dziedzinie objawień fatimskich była zupełnie niezależna od kariery naukowej. Jako historyk zajmowałem się zdarzeniem z Fatimy w ujęciu całościowym, a więc jego implikacjami społecznymi i kulturowymi na tle republikańskiej, antyklerykalnej Portugalii z 1917 r., próbując zrozumieć nastawienie ludzi żyjących w tamtym okresie. Czy wierzy pan w konwencjonalną hipotezę nt. UFO, która zakłada, że są to pojazdy astronautów przybywających z innych planet lub wymiarów? Czy domniemani „innoplanetanie” jako systemu komunikacji z nami mogą użyć czegoś co zrozumiemy, a więc symboli, w tym tych religijnych? Książka prof. Fernandesa i Finy D'Armady pt. „Heavenly Lights" („Niebiańskie światła") ze wstępem autorstwa słynnego Jacquesa Vallée. Joaquim Fernandes: Zjawisko UFO i spotkania z kosmitami są prawdziwe… dla ludzi, którzy ich doświadczają. Dla mnie liczy się sposób przedstawiania i opisywania tych obiektów. Moja analiza historyczna skupia się na sferze kultury. Nie wiem, jak mogłyby wyglądać środki i narzędzia przyszłej komunikacji z obcymi. Prawdopodobnie takowa możliwa jest jedynie między dwoma stronami na takim samym poziomie poznawczym lub też w przypadku, kiedy bardziej rozwinięta cywilizacja zainicjuje kontakt z tą stojąca na niższym stopniu rozwoju. Nietrudno zauważyć, że reakcja wielu konserwatywnych czytelników w Polsce może być dość gwałtowna, bowiem pańskie opinie burzą ich tradycyjny sposób patrzenia na zdarzenia w Fatimie. Pozostaje jeszcze jedno pytanie, dosyć osobiste: czy badania w sprawie objawień zmieniły pański stosunek do religii? Joaquim Fernandes: Nie zmieniło to jakoś zasadniczo mojego sposobu myślenia. Według mnie postawy względem religii są w każdym społeczeństwie identyczne, jednak historyk musi traktować je w taki sam sposób - jako wytwory kultury. Szanuję wszystkie odczucia religijne, które utrwalone zostały w naszej zbiorowej pamięci i być może wskażą nam także przyszłą drogę społecznej ewolucji. Pokolenia oraz archiwa mogą przechowywać informacje przez wieki, ale nie da się jednoznacznie ocenić, czy przyszłe stulecia przyniosą zmianę postaw religijnych. Może nasza cywilizacja już z tego wyrośnie, a może zacznie czcić innych „bogów”, kiedy pierwsi ludzie wyruszą na stałe w przestrzeń kosmiczną. Kto wie? Zobacz także: ► Skomentuj na INFRA FORUM ► Fatima inaczej ► Medźugorie: Szatańskie czy boskie? ► Ezkioga: Zapomniana Fatima _____________________ INFRA Rozmawiał: Piotr CielebiaśGrafika w nagłówku za: Wizerunek Matki Bożej Fatimskiej, Wikimedia Commons

S. Łucja w Coimbra Katolickie wydawnictwo ewangelizacyjne menu Home O nas Prorocy Vassula Rydén Maria Valtorta Ks. Stefano Gobbi Akita Gloria Polo Fatima Znak przestrogi Modlitwy Fatimskie Gołąbki Pokoju Franciszek Marto Hiacynta Marto Ofiara fatimskich dzieci Cudownie uzdrowiona… Cud uzdrowienia dziecka Mel Gibson u s. Łucji Śmierć s. Łucji Wspomnienie o s. Łucji Mistyczna córka Maryi Walka Najświętszej Panny Homilia Jana Pawła II w Fatimie – 2000 Kard. Sodano o III tajemnicy fatimskiej Cała tajemnica fatimska Czy trzecia tajemnica przeminęła? Ks. A. Skwarczyński o Tajemnicy Rok Fatimy Odmawiać różaniec codziennie List do Redakcji Amsterdam Ida Peerdeman Zatwierdzenie objawień Amsterdam – stanowisko Kościoła Wyjaśnienia kontrowersji Amsterdam – orędzia cz. 1 Amsterdam – orędzia cz. 2 Amsterdam – orędzia cz. 3 Amsterdam – orędzia cz. 4 Ks. R. Ukleja: Bóg przygotowuje odrodzenie Zaproszenie do Amsterdamu – 1999 Zaproszenie do Amsterdamu – 2000 Zaproszenie do Amsterdamu – 2003 Zaproszenie do Amsterdamu – 2004 Zaproszenie do Amsterdamu – 2005 Dzień Modlitw – 2004 Amsterdam 2005 – relacja Bp Paweł Hnilica o Amsterdamie Wypowiedź J. E. bp Hnilicy Maryja z Amsterdamu w Polsce Knock Matka Eugenia – Posłaniec Boga Ojca La Salette (1846, Francja) Przesłanie z La Salette Ujawnienie tajemnicy Wizja czyśćca Melanii WTC i Tajemnica Saletyńska Montichiari-Fontanelle Montichiari – historia oraz orędzia z Montichiari – orędzia z Kult Matki Bożej w Montichiari Łzy Róży Duchownej Guadalupe (Meksyk) Guadalupe – historia objawień Przesłanie Matki Bożej Tajemnice wizerunku Patronka Życia Poczętego Odpust w sanktuarium Matki Bożej Więzi Polaków i Meksykanów Cud w Meksyku Garabandal Garabandal – stanowisko Kościoła A. Combe: Kościół a objawienia w Garabandal E. Fontaine – Królowa Proroków Wywiady z wizjonerkami Garabandal – Medziugorje Ogólnoświatowe ostrzeżenie Medziugorje Lourdes (1858, Francja) Catalina Rivas Kibeho (Rwanda) Orędzie Matki Bożej z Kibeho Kibeho – Świat jest w stanie buntu Uznanie objawień Afrykańskie Lourdes, Fatima i Medziugorje Praskie Dzieciątko Łzy w Syrakuzach Łzy w Lublinie Żyjący Krzyż z Limpias Lanciano Schio (1985, Włochy) Gietrzwałd (1877, Polska) Maria Miłosierdzia Bożego – fałszywa prorokini Julia Kim (Naju, Korea) 7 października 1998 – Naju Naju – 3 kwietnia 1999 Naju – 4 sierpnia, 8 i 28 września 2001 Naju – 28 lutego, 1 kwietnia 2001 Naju – 19 października, 6 i 9 listopada 2001 Naju – 23 kwietnia, 13 i 18 czerwca 2000 Naju – 2 listopada 2000 Naju – 1, 3, 18, 27 stycznia 2002 Naju – 2 lutego 2002 Naju – 28 marca 2002 Naju – 11 czerwca i 9 lipca 2002 Naju – 15 sierpnia 2002 i 16 lutego 2003 Julia Kim w Watykanie – 28 lutego 2010 Naju – zdjęcia San Damiano (1961-1981) Przesłanie z San Damiano W szkole Matki Bożej Soufanieh (Syria) Świadectwo Myrny (2003) Słowa Jezusa do Małych Dusz San Nicolas (1983-1990, Argentyna) Nuestra Senora – Argentyna San Nicolas – Bóg ukazuje Swą Dobroć San Nicolas – orędzia i modlitwy W San Nicolas o młodzieży Zatwierdzenie objawień w San Nicolas Aokpe – Nigeria, 1992 Rozeznawanie Czy należy odrzucić to, co cudowne? KNW o zasadach rozeznawania Zasady rozpoznawania objawień Czy Duch Boga objawia się dziś? Jak przyjmować orędzia prorockie? Modlitwa o rozeznanie Jak rozeznać zjawiska nadprzyrodzone? R. Laurentin – Kompleks inkwizytora R. Laurentin – Cudowne zdjęcie Objawienie musi być zgodne z duchem Ewangelii Objawienie nie wprowadza w błąd Nadzwyczajne zjawisko Niespełniające się przepowiednie Po owocach Strach jako owoc fałszu Kto przyjmuje proroka Objawienia oławskie [1] Objawienia oławskie [2] Głos Czytelników Emocje wokół objawień Prof. Edward O’Connor o prorokach Teologia objawień prywatnych a współczesność Publikacje Nowości Promocje – wyprzedaż CD M. Valtorta – Księga 1 [CD audio] M. Valtorta – Księga 2 [CD audio] Pismo Widokówki DVD Tryptyk Królowej Pokoju – DVD 25 lat objawień w Medziugorju – DVD Fatima – DVD La Salette – DVD Lourdes – DVD Garabandal – DVD Oto Serce… DVD Rozmowy z Vassulą w Kanadzie – DVD Jedno zdanie – świadectwo Vassula w Polsce (Warszawa, 1994) – DVD Vassula w Polsce (Chorzów, 1994) – DVD Vassula w Polsce (Tychy, 1996) – DVD Vassula w Polsce (Olsztyn, 1996) – DVD Vassula w Polsce (Warszawa, 1996) – DVD Książki Catalina Rivas – Tajemnica Mszy św. Catalina Rivas – Męka Pańska Catalina Rivas – Boża Opatrzność Catalina Rivas – Ostatnie słowa Pana Jezusa Catalina Rivas – Oddałem za ciebie Moje Życie T. M. Fahy – Nadejdzie nagle Błaganie Odkupiciela Przesłanie z Medziugorja E. G. de Pesquera – Garabandal Teiji Yasuda – Akita G. Polo – Trafiona przez piorun Wybrał nas, abyśmy święci M. Valtorta – Kto przychodzi do Mnie M. Valtorta – Koniec czasów M. Valtorta – Godzina Święta M. Valtorta – Ojcze nasz M. Valtorta – Rozważania różańcowe M. Valtorta – Rozważania tajemnic światła M. Valtorta – Uczynki Miłosierdzia M. Valtorta – Cierpienie Jezusa A. Łukawski – Dzieło intronizacji M. Crawley-Boevey – Moje Serce cię słucha M. Crawley-Boevey – Adoracja nocna w rodzinie M. Kaszowski – Śmierć i wieczne istnienie M. Kaszowski – Niebo, Piekło, Czyściec M. Kaszowski – Nauczanie Papieża M. Kaszowski – Czy miłujesz? O spowiedzi i kontaktach z ludźmi Nowenna Pompejańska Nowenna do Matki Bożej rozwiązującej węzły Nowenna do Niepokalanego Serca Maryi M. Lucia – Przyjdź do Mnie Bóg Ojciec mówi do Swoich dzieci R. Spies – Moje Serce jest Arką Zbawienia R. Laurentin – Jak rozpoznać znak dany przez Boga? S. Gobbi – Do Kapłanów umiłowanych synów Tajemnica trzeciej tajemnicy Vassula Rydén – Niebo istnieje naprawdę Vassula Rydén – Pieśń Oblubieńca Vassula Rydén – Prawdziwe Życie w Bogu Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 1-45 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 46-90 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 90-114 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 1-16 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 80-83 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 84-90 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 90-94 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 95-98 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 98-101 Vassula Rydén – Prawdziwe Życie – Zeszyty 102-110 Prawdziwe Życie w Bogu – tom 15 Wyjaśnienia z Kongregacją Nauki Wiary Vassula Rydén – Modlitewnik dla grup Vassula Rydén – Wasze modlitwy Prawdziwe Życie w Bogu – TYLKO JEDEN TOM! M. Valtorta – Poemat Boga-Człowieka – komplet M. Valtorta – Poemat – Księga 4cz5-6 M. Valtorta – Poemat – Księga 4cz3-4 M. Valtorta – Poemat – Księga 4cz1-2 M. Valtorta – Poemat – Księga 3cz3-4 M. Valtorta – Poemat – Księga 3cz1-2 M. Valtorta – Poemat – Księga 2 M. Valtorta – Poemat – Księga 1 M. Valtorta – Poemat – Księga 5 M. Valtorta – Poemat – Księga 6 M. Valtorta – Poemat – Księga 7 Wyznanie Wiary Ludu Bożego – św. Paweł VI Niewiasta i smok Antychryst. Ostatnia próba Kościoła Mp3 O potrzebie wynagradzania Bogu (mp3) G. Polo – Trafiona przez piorun (mp3) E. Ravasio – Bóg Ojciec mówi (mp3) S. Gobbi – Do Kapłanów (mp3) S. Emmanuel – Z Maryją w szkole (mp3) Objawienia maryjne (mp3) Catalina Rivas – Pisma mistyczne (mp3) Vassula Rydén – Prawdziwe Życie w Bogu (mp3) Vassula Rydén – Wywiady w TV (mp3) M. Kaszowski – Śmierć i wieczne istnienie (mp3) M. Kaszowski – Prawdy wiary Kościoła katolickiego (mp3) M. Kaszowski – O spowiedzi i kontaktach z ludźmi (mp3) M. Valtorta – Koniec czasów (mp3) M. Valtorta – Przygotowanie… Godzina św. (mp3) M. Valtorta – Poemat Boga-Człowieka (kpl – mp3) M. Valtorta – Poemat – Księga 1 (mp3) M. Valtorta – Poemat – Księga 2 (mp3) M. Valtorta – Poemat – Księga 3 (mp3) M. Valtorta – Poemat – Księga 4 (mp3) M. Valtorta – Poemat – Księga 5 (mp3) M. Valtorta – Poemat – Księga 6 (mp3) M. Valtorta – Poemat – Księga 7 (mp3) Niebo istnieje naprawdę, ale Piekło również Archiwa Archiwum pisma „Vox Domini” Modlitwy i nabożeństwa 5 pierwszych sobót Modlitwa do 3 Archaniołów Modlitwy Tomasza a Kempis Anioł Pański – historia Anioł Pański Modlitwy bł. Bartłomieja Nowenna do Ducha Św. Droga krzyżowa wg św. Wincentego Modlitwy św. Efrema Pomoc św. Józefa Koronka do boleści Adoracja wg św. Klareta Litania Dominkańska Nowenna do św. Pio Nowenna do św. Ojca Pio O. Pio – Rozmyślania nad Męką Litania do Serca Jezusa Myśli bł. Karola de Foucauld Litania do Niepokalanego Serca Droga krzyżowa wg J. Ratzingera Do Najśw. Serc Jezusa i Maryi Akt wynagrodzenia NSPJ Akatyst Niedziela Miłosierdzia Bożego Koronka do Bożego Miłosierdzia Litania oczekujących… Modlitwa na Jubileusz 2000 O. Mateo – Adoracja w rodzinie Modlitwa po śmierci bliskiej osoby Ojcze nasz Nawiedzenie Najśw. Sakramentu [1] Nawiedzenie Najśw. Sakramentu [2] Nawiedzenie Najśw. Sakramentu [3] Credo Pawła VI Myśli św. Matki Teresy Modlitwy wigilijnego wieczoru Rozważania na różne tematy O cierpieniu – René Lejeune Adopcja dzieci przez jednopłciowe pary Czuwajcie – rozmyślania adwentowe O autorstwie „Poematu Boga-Człowieka” Całun Turyński Całun świadek Boskości? Czyściec w pismach M. Valtorty Problem daty Wielkanocy Kim jest święty? Narodził się Zbawiciel! Pasja – film Mela Gibsona Wokół „Pasji” Mela Gibsona „Pasja” – po premierze Maryja w „Pasji” Gibsona Zwycięstwa różańcowe Huragan Katrina O kierownictwie duchowym Matka Boża Kazańska Znaczenie KRZYŻA Przesłanie do świata: LEPANTO O poświęceniu Najświętszemu Sercu Listy św. Piotra i Pawła Ja, Lucyfer Świat się nawróci Męczennicy XX wieku List Jezusa Jezus – Królem O. Mateo – Ofiara Miłości Dobrodziejstwa medytacji Miłosierdzie Boże Poświęcić się Bogu Nadzieja chrześcijańska Nieuchronność śmierci S. J. Menendez – O wynagradzaniu Oblubieniec nadchodzi Odkupieni Krwią Jak uzyskać odpust? Obraz chwały Bożej Opatrzność Boża O darmowych podarunkach Wielki Tydzień – rozważania Nawrócenie pastora O. Pio – Jakże jest piękny maj Sakrament Pokuty Powrót Jezusa Różaniec – modlitwa dla wszystkich Żywa stajenka św. Franciszka Bożonarodzeniowe szopki Świadectwo czytelników O tym, jak stać się świętym Uczynki Miłosierdzia Odnowa religijna w USA Walka Najświętszej Panny Maryja – dusza eucharystyczna Wiara w Izraelu Bóg o cierpieniu Reakcja Kościoła na zamach na WTC Rozmyślania o świecie Cud Ognia Cztery kolumny wiary chrześcijańskiej Czy grożą nam czipy Trójca Święta – największy Skarb Łzy Matki Bożej Maryja i muzułmanie Czy należy się bać dżihadu? Z życia Kościoła Nie zapomnieć o Albanii Wizyta Patriarchy Konstantynopola O rozeznawaniu powołania – instrukcja Jak przyjmować Komunię? Warunki kanonizacji Kościół na Kubie Misjonarze – męczennicy Odpust Jubileuszowy Odpust Roku 2000 Dar odpustu Rok Eucharystii – 2004 Pius XII i Żydzi Katolicy w Tybecie Kard. Sodano o III tajemnicy Odnowa kontaktów: Watykan – Konstantynopol 2004 O odpustach związanych z kultem Miłosierdzia Bożego Cud w Helfcie Małe odpusty Msze święte gregoriańskie Zasady badania prawowierności nauki Kawnice Miechów Prostyń Ludźmierz Pliki do prywatnego użytku Ruchy i grupy w Kościele Małe dusze Duchowa adopcja Pomoc Kościołowi w potrzebie Ruch Szensztacki Taddeide Taizé Zjednoczenie dusz-ofiar Focolare Intronizacja Chrystusa Króla Koła Różańcowe Dzieci Święci Jan Paweł II – życie i dzieło KALENDARIUM ŻYCIA I PONTYFIKATU Mistrz modlitwy Maryja w życiu Papieża Jan Paweł II – Papież rekordów Męczeństwo Jana Pawła II Jak Jan Paweł II zmienia pogląd na świętych Jan Paweł II – prorok Miłosierdzia Jan Paweł w Rumunii Przemówienie do Biskupów w Rumunii Polska, 1999 O pielgrzymowaniu do miejsc świętych Wielki Post – 2000 Poświęcić się Sercu Jezusa 25 lat Pontyfikatu – homilia 20 grudnia 2000 Warunki przyjmowania Komunii św. List do ludzi w podeszłym wieku Homilia i zawierzenie – Ecclesia de Eucharistia Mane nobiscum Domine Orędzie na Dzień Pokoju Śmierć Jana Pawła II Testament Jana Pawła II Homilia na 20 lat Pontyfikatu Edykt w sprawie beatyfikacji JP2 Pielgrzymka Jana Pawła II – 2002 – Kalwaria Zebrzydowska Homilia na Błoniach, Kraków 2002 Homilia w Łagiewnikach, 2002 Orędzie na Wielki Post – 2004 Orędzie na Wielki Post – 2005 Urbi et Orbi – Wielkanoc 2005 Urbi et Orbi – 2002 Dzieciństwo – miłość ojca Biskup Hilarion o Janie Pawle II Rosarium Virginis Mariae Światowy Dzień Pokoju – 2003 O. J. Mazur o Janie Pawle II Konstytucja Jana Pawła II – Universi Dominici Gregis Ostatnie chwile życia Jana Pawła II Najdłuższy pontyfikat Jan Paweł II o Całunie Katarzyna Emmerich Burzyciele Mikołaj Barré Św. Ludwik Grignion Jan Paweł II o mariologii św. Ludwika Faustyna Kowalska Faustyna Kowalska – Życie Przygotowanie do Komunii św. O. Józef Kentenich (1885-1968) Św. Klaudiusz de la Colombière Jan Paweł II – Apostoł kultu Serca Jezusa Jan Chrzciciel Scalabrini Teresa Kierocińska Kolumban Marmion Juan Diego Cuauhtlatoatzin Papież Leon XIII Paulina von Mallinckrodt Marzia Karol de Foucault Berta Petit Św. Antoni z Padwy Św. Benedykt Św. Efrem Syryjczyk Anna Maria Taigi Giovanni Antonio Farina S. Euthymia Uffing Eugeniusz de Mazenod O. Emiliano Tardif (1928-1999) O. Emiliano Tardif – wywiad Wspomnienie o Ojcu Tardif Nadzwyczajny charyzmat Jezus Chrystus jest Panem! Św. Rafał Kalinowski Św. Marcelin Champagnat Lacordaire Św. Maksymilian M. Kolbe Św. Iwo z Bretanii Bartłomiej Longo (1841-1926) Św. Gemma Galgani Św. Cyprian z Kartaginy Aniela z Foligno (1249-1309) Bolesława Lament Św. Katarzyna ze Sieny Jacques Fesch Maria Oktawia Mastis – Filiola S. Iwona od Miłości Św. Jan Maria Vianney Św. Ireneusz z Lyonu (140-202) Św. Hidegarda z Bingen – spuścizna Vilmos Apor z Altor (1892-1945) Św. Gertruda z Helfty (1256 – 1302) Św. Maria Goretti [2] Św. Maria Goretti (1890-1902) Św. Katarzyna ze Sieny Marta Robin (1902-1981) Marta Robin – mistrzyni życia duchowego Wanda Malczewska 1822-1896 Josemaría Escrivá de Balaguer (1902-1975) Św. Josemaría Escrivá Pedagogia Świętego Zarys biografii Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi Św. Leonia Franciszka Aviat Luiza Piccarreta (1865-1947) Św. Joanna Beretta-Molla (1922-1962) Św. Rita z Cascia (1381-1457) Alexandrina Maria da Costa (1904-1955) Św. Teresa z Lisieux Ewa z Leodium Św. Teresa Benedykta od Krzyża Filozof, karmelitanka, męczennica Helena Danubia (1916-1998) Św. Marcin z Tours Św. Joanna D’Arc Rozalia Celakówna Matka Teresa z Kalkuty Beatyfikacja Matki Teresy – homilia Św. Matka Teresa z Kalkuty – trzy lekcje Matka Teresa i Garabandal Matka Teresa żyła w nocy ducha Święta Małgorzata Maria Alacoque Św. Hieronim (347-420) Św. Ambroży z Mediolanu (333-397) Św. Karol Boromeusz (1538-1584) O. Damian De Veuster (1840-1889) Róża-Maria Św. Józefina Bakhita (1869-1947) Św. Gerard Majella (1726-1755) John Henry Newman (1801-1890) Jan Paweł II o kard. Newmanie Władimir Sołowjow Św. Jan Sarkander (1576-1620) Męczennicy Kościoła Ukraińskiego Św. Elżbieta od Najśw. Trójcy (1880-1906) Conceptión Cabrera de Armida (1862-1937) Pierina Morosini (1931-1957) Mikołaj Gross (1898-1945) Św. O. Pio Dekret o heroiczności cnót Niezwykłe życie O. Pio Charyzmaty Ojca Pio Charyzmaty Padre Pio Duchowe oddziaływanie Beatyfikacja Ojca Pio Ofiara Eucharystyczna Ojca Pio Objawienia Dzieciątka Jezus Padre Pio da Pietrelcina Św. Ludwik M. Grignion de Montfort Jan Paweł II o św. Ludwiku Prośba o ogłoszenie Doktorem Kościoła Ks. Bronisław Markiewicz (1842-1912) Ks. Ignacy Kłopotowski (1866-1931) Ks. Władysław Findysz (1907-1964) Św. Klara (1194-1253) Jan Paweł II o św. Klarze Św. Atanazy (296-373) Eugenio Zolli (1881-1956) Maria Szymanowska (1901-1983) Św. Jan Chryzostom (355-407) Adrienne von Speyr (1902-1967) Teksty obcojęzyczne BON DISCERNEMENT LA SAINTE TRINITE DANS LE CATECHISME ET DANS „LA VRAIE VIE EN DIEU” L’UNITE SELON LE CONCILE VATICAN II ET VASSULA RYDEN La Salette: IL EST TEMPS QUE VOUS SORTIEZ The terms of discernment The teaching on the Holy Trinity UNITY ACCORDING TO THE SECOND VATICAN COUNCIL AND VASSULA RYDEN Księga Gości Linki Zadzwoń do nas: +48 32 2584228 S. Łucja w Coimbra Archiwa Home Linki O nas Prorocy Publikacje Rozeznawanie Sklep

Łucja dos Santos (1907–2005) – portugalska zakonnica, która była świadkiem uznanych przez Kościół katolicki za prawdziwe objawień maryjnych w Fátimie w 1917 wraz z Franciszkiem i Hiacyntą Marto, apostołka pierwszych sobót, Służebnica Boża Kościoła katolickiego . A więc tajemnica składa się z trzech odmiennych części. 12 lipca 2021r został opublikowany film z obszernym, godzinnym wywiadem z dr. Peterem Chojnowskim, założycielem i dyrektorem Sister Lucy Truth, organizacji non-profit której celem było udowodnienie że siostra Łucja została podmieniona po roku 1960, ponieważ najprawdopodobniej ostatni raz wtedy była widziana. Pamiętamy o tym, że trzecia tajemnica fatimska miała zostać opublikowana do roku 60. Niestety moderniści, którzy przejęli całkowitą władze w Watykanie po śmierci Piusa XII sprzeciwili się woli NMP i nie dosyć, że nie ujawnili tajemnicy to jeszcze zwołali bluźnierczy Sobór Watykański II na którym detronizowali Boga i intronizowali człowieka; co widać np. bardzo wyraźnie w mowie Pawła VI na zakończenie soboru. Więc logiczną sprawą było uciszenie przesłania fatimskiego poprzez podstawienie sobowtóra. Jest naukowo pewne, iż kobieta, która publicznie pojawiła się jako s. Łucja z Fatimy od 1967 r., NIE JEST widzącą Łucją dos Santos, której Matka Boża objawiła się w Fatimie w 1917 r. i która ostatni raz była widziana publicznie przed Lucy Truth, udowadnia to wszystko naukowo: z analizy twarzy Animetrics : Animetrics jest wiodącym producentem zaawansowanych technologii rozpoznawania twarzy dla wojska, wywiadu i organów rozpoznawania twarzy iPRoBe : Laboratorium iPRoBe na Uniwersytecie Stanowym Michigan jest kierowane przez dr Arun Ross , uznanego lidera w dziedzinie Super-Rozpoznawania : Pani Dragica Brayovic ma doskonałe możliwości przetwarzania i analizowania tożsamości i cech matematyczne twarzy : te matematyczne pomiary zostały przeprowadzone z pomocą protetyka i potwierdzają trzy kluczowe ustalenia dokonane przez chirurga plastycznego, specjalistę medycyny sądowej i ekspertów od Raport chirurga jamy pisma dentystyczny9. Galeria zdjęćTematem Fatimy zajmujemy się od samego początku :Zabić Fatimę -MedjugorieFatima w ciemnościachFatima – odrzucone przesłanieSiostra Łucja w Fatimie – niepublikowane nagranie z 1946 siostry Łucje?Dr. Chojnowski udowodnił już kilka lat temu, że siostra Łucja została podmieniona, po to żeby wspierać fałszywy kościół modernistyczny, który ukonstytuował się na SWII i mówi o tym w przedstawionym poniżej wywiadzie. W ustawieniach są dostępne polskie Film można teraz obejrzeć z profesjonalnym tłumaczeniem na język polski. Link poniżej:Fałszywa s. Łucja – aktualizacja, filmowe prezentacje z polskimi napisamiOszustwo fatimskie! – Filmowa prezentacja wyników dochodzenia w sprawie fałszywej s. ŁucjiArkadiusz Niewolskifot. Zrzut ekranu z Youtube

Święta Łucja z Syrakuz – patronka niewidomych, Łucja dos Santos – świadek objawień w Fatimie, Lucy Liu – aktorka, Lucy Maud Montgomery – pisarka, autorka „Ani z Zielonego Wzgórza”, Łucja Prus – polska wokalistka SPRAWDŹ! Horoskop urodzeniowy - wybierz datę swoich urodzin

W diecezji Coimbra zakończył się diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego siostry Łucji dos Santos, jednej z trzech uczestników objawień maryjnych z 1917 r. w Fatimie. Portugalska diecezja, na terenie której zmarła 13 lutego 2005 r. wizjonerka, otworzyła proces beatyfikacyjny wizjonerki trzy lata po jej śmierci. Jak poinformowały w komunikacie władze diecezji w Coimbrze, dokumenty z zakończonego w styczniu br. diecezjalnego etapu beatyfikacji siostry Łucji zostały już skierowane do Stolicy Apostolskiej. Tymczasem jak wyjaśniła siostra Angela Coelho, postulatorka procesu beatyfikacyjnego portugalskiej karmelitanki, zmarłej w wieku 98 lat, diecezjalna faza przedłużyła się z uwagi na bogate zbiory materiałów dotyczących portugalskiej wizjonerki. Przyznała, że życie siostry Łucji obfitowało w wiele wydarzeń i zasługuje na to, aby było szczegółowo przeanalizowane. Ujawniła, że 13 lutego br. nastąpi w Klasztorze Św. Teresy w Coimbrze, gdzie zmarła siostra Łucja, uroczyste zamknięcie diecezjalnego etapu jej beatyfikacji. Wcześniej s. Coelho twierdziła, że zakończenie tego etapu prac może nastąpić jeszcze w 2016 r. Ujawniła, że konieczne było przestudiowanie ponad 70 tys. listów jakie otrzymała i napisała siostra Łucja w czasie swego życia. To bardzo bogaty zbiór zawierający korespondencję zarówno z wiernymi z całego świata, jak też papieżami, kardynałami i ambasadorami —dodała s. Coelho, która na co dzień pracuje w sanktuarium w Fatimie. W postulatorka stwierdziła, że ogłoszenie siostry Łucji błogosławioną do 2017 r., kiedy to obchodzone będą uroczystości 100-lecia objawień maryjnych w Fatimie, wydaje się mało prawdopodobne. Wyjaśniała, że to bardzo skomplikowany i długotrwały proces, który dotyczy osoby zmarłej w sędziwym wieku, w związku z czym wymagane są pogłębione studia. Łucja dos Santos (1907-2005) była jedną z trojga dzieci, którym w 1917 r. przez sześć miesięcy ukazywała się Matka Boża, prosząc o modlitwę o pokój na świecie i pokutę w intencji nawrócenia grzeszników. Pozostała dwójka: Hiacynta (1910-1920) i Franciszek (1908-1919) Marto, została już wyniesiona na ołtarze w 2000 r. Łucja, która została karmelitanką, przez ostatnie 57 lat żyła w klasztorze św. Teresy w Coimbrze. Benedykt XVI zgodził się na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego s. Łucji już 13 lutego 2008 r., w trzecią rocznicę jej śmierci, mimo że prawo kościelne wymaga upływu co najmniej pięciu lat od zgonu kandydata na ołtarze. ann/KAI Publikacja dostępna na stronie:

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii. Objawienia fatimskie – seria objawień maryjnych uznanych przez Kościół katolicki, mających miejsce w portugalskim mieście Fatima w okresie od 13 maja do 13 października 1917 roku. Świadkami objawień była trójka dzieci Franciszek i Hiacynta Marto oraz Łucja dos Santos. Ten artykuł dotyczy

Łucja Dos Santos Łucja Dos Santos urodziła się 28 marca 1907 r. w Aljustrel, w Portugalii. Jako jedyna z tej trójki wszystko widziała i słyszała. Najmłodsza, Hiacynta, widziała Maryję i słyszała, ale nie rozumiała do końca znaczenia Jej słów. Franciszek tylko widział Matkę Bożą, ale Jej nie słyszał, dlatego dziewczynki zdawały mu zawsze relację z tego, co powiedziała Piękna Pani. Łucja jako najstarsza, gdyż w chwili objawień miała skończone dziesięć lat - rozmawiała z Maryją. Miała nie tylko przekazać światu treść kolejnych objawień, ale także kontynuować misję zleconą przez Maryję. Dlatego już w pierwszym objawieniu Matka Boża powiedziała jej, że „pozostanie na ziemi jakiś czas", po to by wypełnić treść Fatimskiego Orędzia. Przepowiednie Pani Fatimskiej dotyczące losu trójki pastuszków spełniały się co do joty. 4 kwietnia 1919 - zmarł Franciszek Marto. 20 lutego 1920 r. w szpitalu w Lizbonie zmarła Hiacynta. W 1921 r. w wieku czternastu lat Łucja opuściła Aljustrel, by pojechać do Porto w Hiszpanii, do szkoły prowadzonej przez siostry św. Doroty. W przeddzień wyjazdu miało miejsce zapowiedziane przez Maryję siódme Jej przyjście. Treścią tego objawienia było posłuszeństwo przełożonym kościelnym, którzy tu na ziemi są głosem Pana Boga. Łucja nie chciała wyjeżdżać, ale taka była wola biskupa diecezji Leiria, której się pokornie podporządkowała. Na zawsze opuściła rodzinną wioskę i podjęła naukę w Kolegium Sióstr św. Doroty w Vilar, dzielnicy Porto, wielkiego miasta leżącego na północy Portugalii. W szkole funkcjonowała pod zmyślonym imieniem i nazwiskiem. W Vilar spędziła cztery lata. W 1925 r. Łucja wstąpiła do kongregacji św. Doroty w Tuy, w Hiszpanii przy granicy z Portugalią. W następnym roku, w wieku lat dziewiętnastu została nowicjuszką Zgromadzenia Sióstr św. Doroty. 3 października 1928 r. złożyła śluby czasowe, a 3 października 1934 r. śluby wieczyste. Przybrała imię s. Marii od Boleści. Nikt w klasztorze nie wiedział, kim ona jest. Zaznaczyć należy, cofając się nieco w czasie, że tam w Hiszpanii miały miejsce kolejne objawienia. To właśnie tam Maryja powiedziała jej o nabożeństwie do Swego Niepokalanego Serca oraz zaleciła praktykę pięciu pierwszych sobót miesiąca. Łucja dostąpiła łaski „mistycznej adopcji”, słysząc w objawieniu, że Matka Najświętsza przyjmuje ją jako swoje dziecko. W 1930 Kościół oficjalne zatwierdził wiarygodność objawień fatimskich, co napełniło Łucję wielką radością. Dużą rolę odegrało tu również świadectwo życia samej s. Łucji, jej wielka pokora, posłuszeństwo i pobożność. Zdołała przekonać ona biskupów portugalskich, by ofiarowali ojczyznę Niepokalanemu Sercu Maryi. Tak też się stało i 13 maja 1931 - biskupi wraz z wiernymi odbyli wielką pielgrzymkę narodową do Fatimy i poświęcili cały kraj Niepokalanej. 3 października 1934 Łucja złożyła śluby wieczyste w Zgromadzeniu Sióstr św. Doroty. W 1936 roku s. Maria das Dores czyli Maria od Boleści, jak nazywała się wtedy Łucja posłuszna poleceniu biskupa, spisała pierwsze ze swoich wspomnień z objawień. Potem napisała jeszcze trzy relacje, jedną w roku 1937 i dwie w 1941. W ostatniej z nich ujawniła, wyłącznie do wiadomości Ojca Świętego, trzecią z tak zwanych „tajemnic fatimskich". W 1946 r. s. Łucja odwiedziła Cova da Iria, Valinhos i Loca do Cabeco, żeby dokonać identyfikacji miejsc objawień z 1916 i 1917 r. Za specjalnym pozwoleniem papieża Piusa XII w 1948 – Łucja odeszła ze zgromadzenia Św. Doroty i wstąpiła do zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel w Coimbra, przyjmując imię Marii Łucji od Jezusa i Niepokalanego Serca. W ten sposób Łucja została karmelitanką bosą. W samotności i ciszy pragnęła upowszechniać orędzie fatimskie. W Karmelu pozostała przez pięćdziesiąt siedem lat, do końca swojego życia. Tu była chroniona przed mediami i mogła rozwijać swoje życie duchowe i wewnętrznie dojrzewać. Nie ma takiego drugiego przypadku w historii Kościoła, żeby osoba „widząca” żyła tak długo jak Łucja dos Santos, która w momencie śmierci blisko dziewięćdziesiąt osiem lat. Zmarła 13 lutego 2005 r. VRdlD8B.

6ve3flh5rb.pages.dev/380

6ve3flh5rb.pages.dev/146

6ve3flh5rb.pages.dev/389

6ve3flh5rb.pages.dev/58

6ve3flh5rb.pages.dev/239

6ve3flh5rb.pages.dev/334

6ve3flh5rb.pages.dev/255

6ve3flh5rb.pages.dev/282

6ve3flh5rb.pages.dev/54

łucja dos santos wywiad